0725675050

Meer dan 10.000 tevreden klanten!

De werking van 3D

Geplaatst op di 17 juli 2012 om 12:07 — Producties

 

Informatie over 3D film.

De 3D rage is de laatste paar jaar hard losgebroken. Bijna alle films zijn tegenwoordig in 3D te zien in de bioscoop of  verkrijgbaar op Blu-Ray. Wat de meeste mensen tegenwoordig niet weten is dat 3D film al een heel oud idee is. De oorsprong van de 3D film is al terug te traceren tot 1920, de eerste commercieel uitgebrachte film in 3D was In Tune With Tomorrow in 1939.  In dit artikel leggen we uit waar 3D ontstaan is, wanneer het populair geworden is en hoe de technologie in elkaar zit.

Eerste gebruik van 3D

Het patent op 3D is aangevraagt in 1890 door William Friese-Greene. Dit patent ging over het gebruik van 2 naast elkaar geprojecteerde beelden die te bekijken waren door een “Stereoscope” die de 2 beelden samenvoegde tot een geheel. Dit was een onhandige bril die men voor hun gezicht moest omhoog houden. In 1900 werd het patent aangevraagd op de “stereo camera rig”. Dit zijn 2 camera’s naast elkaar die tegelijkertijd hetzelfde beeld opnemen. Tot op de dag van vandaag is dit nog steeds de meest gebruikte methode om 3D film op te nemen. Een camera met 2 lenzen, die beide hetzelfde beeld va een iets ander positie opnemen.

De eerste film die vertoont was in 3D was de film “The Power Of Love” in 1922. Hierna verschenen er meerdere korte films in 3D. Deze films waren er puur om te laten zien wat 3D film inhield en hoe het in zijn werk ging. Door de economische crisis in de jaren 2o was er absoluut geen animo voor het gebruik van 3D film. Het gebruik van 3D bleef bij korte films en tests.

In 1952 kwam de 3D film weer in de spotlights. Hieruit ontsprongen zich de “Gouden Jaren” van de 3D film. Het horror film-genre werd populair en dat was een genre wat zich uitstekend verleende aan 3D effecten. Ook Walt Disney was geïnteresseerd in deze technologie wat de technologie razend populair maakte in 1953. Helaas begon 3D eind dit jaar ook problemen op te leveren. De gimmick raakte uitgewerkt en het kostte teveel werk om dit voort te zetten. Enkele problemen van 3D waren; Tegelijkertijd aanzetten van 2 filmprojectoren, na reparatie van en filmrol was de 3D niet meer te gebruiken omdat de 2 filmrollen niet meer identiek waren en de film projectoren raakte vaak uit synchronisatie, waardoor ze niet meer op dezelfde snelheid tegelijk werden afgespeeld. Filmmaatschappij MGM probeerde 3D nog extra leven in te blazen door grote filmproducties uit te brengen in 3D. Een van de bekendste films hiervan is misschien wel “Dial M For Murder”  van Alfred Hitchcock in 1954. Ondanks dat de aller laatste film eind 1954, Revenge of the Creature, een groot succes was, werd 3D niet meer gebruikt in de biscopen tot aan begin 1960. In 1960 werd 3D gebruikt voor enkele filmproducties, maar het meest opvallende in de erotiek filmwereld. In 1969 werd de film “The Stewardesses”  uitgebracht. Een erotische komedie. Deze film ging de geschiedenis in als de grootste winstmakende 3D film tot nu toe. Ook al heeft de razend populaire film “Avatar” meer geld opgebracht, in verhouding met het orginele budget was “The Stewardesses”  een groter winstmakend succes.

3D film werd af en aan gebruikt in de bioscopen. Het was geen groot succes maar wel een leuke gimmick voor de filmliefhebbers die wat extra wilde. In de jaren 80 werd het formaat gebruikt voor bekende horror films al Friday 13th en Nightmare on Elm street 6. Met de komst van IMAX werd 3D nog populairder. Films als ” Captain Eo” van Francis Ford Coppola met Michael Jackson in de hoofdrol werd in 3D uitgegeven, The Muppets, Terminator 2 3D en Honey I Shrunk The Audience.

Toen James Cameron een speciale editie van Terminator 2 in 3D uitbracht, raakte hij geïnteresseerd in de 3D technologie. Zijn naam zou tot aan heden de grote naam worden achter de vooruitgang van 3D en animatie in de mainstream films. In 2003 bracht James Cameron de film “Ghosts of the Abyss” uit, een documentaire over de Titanic. Deze film zou een kettingreactie veroorzaken in de film industrie. De 3D film ging over op een nieuwe technologie die het gemakkelijker maakte om de films op te nemen of te converteren tot 3D. Het blies ook nieuw leven in de bioscopen. Meer mensen gingen naar de bioscoop om films op een nieuwe manier te beleven. Grote succesfilms als “Avatar” en de recente “Avengers” hebben bewezen dat het een medium is die nog lange tijd zal blijven bestaan. Bijna elke flm wordt in 3D uitgegeven en bijna elke TV die je tegenwoordig koopt heeft een optie om 3D films te bekijken.

De technologie achter 3D

De technische term van 3D is “Stereoscopie”. De film wordt met 2 beelden tegelijk, stereo, opgenomen en vertoont. Als je dit bekijkt zie je de film dubbel, wazig of in rood en blauw getinte kleuren. De film heeft dan een speciale bril nodig om de beelden samen te voegen tot een geheel. Hierbij zorgt de bril dat je hersens de informatie goed kunnen verwerken, en de beelden vervolgens in diepte kunnen zien.

Anaglyph Methode
Rood/Blauw getinte glazen.

De eerst gebruikte, en meest bekende, methode van 3D is “Anaglyph”. Deze methode legt 2 verschillende beelden over elkaar in een rode en blauwe kleur. Een speciale bril filtert de kleuren voor elk oog. Het oog met het rode glaasje voor ontvangt de rode kleur als wit (transparant) en de cyan kleur als zwart. Het cyan glaasje ontvangt deze kleuren precies andersom. Het daadwerkelijke wit en zwart in de film wordt gewoon als wit en zwart gezien omdat het geen andere kleur bevat. De hersens ontvangen deze informatie als iets wat dichtbij of ver weg is. Als de filters goed zijn toegepast op de film zal je hierdoor diepte zien, of tenminste de illusie van diepte hebben. Helaas verdwijnt er veel kleur in deze methode van 3D, doordat de bril alle kleuren in het rode en blauwe spectrum verandert naar grijswaarden.
Anaglyph bevat meerdere vormen. De meest voorkomende is rood/cyan, maar ook rood/groen en rood/blauw zijn veel voorkomende methodes.

Polarisatie Methode
Moderne bioscoop “zonnebrillen”.

Omdat Anaglyph zoveel kleur verwijderd uit de film en vereist dat je je hoofd stil en recht houdt, wordt er tegenwoordig veel gebruik gemaakt van “Polarisatie”. Deze methode is minder vermoeiend voor de ogen om naar te kijken en makkelijker om te projecteren. Een projector met een 4K resolutie (4096×2160 pixels) kan beide beelden van een 3D film tegelijk projecteren met een halve resolutie van 2K (2084×858). Een speciaal filter voor de projector kan de polarisatie 144 maal per seconde omdraaien. Dit betekent dat 144 maal per seconde het licht van de projector omdraait. Hierdoor krijg je het dubbele, wazige en bewegende beeld als je je bril af hebt omdat een beeld horizontaal wordt weergegeven, en het andere beeld verticaal. De brilglazen zijn ook hierop gemaakt. Een lens vangt de horizontale beelden op, en de ander de verticale beelden. Omdat dit proces zo snel gaat zie je niet dat het beeld beweegt, al kun je wel zien dat de film lichtelijk stottert. Ook gaat hierdoor veel licht verloren van de film, waardoor alles er donkerder uit ziet. Ook kunnen films die niet in 3D zijn opgenomen makkelijk omgezet worden naar 3D met dit proces.

Tv’s werken vrijwel altijd met ditzelfde proces, al heb je wel verschillende manieren van 3D op een tv. Je hebt de passieve manier, dit betekend dat het een bril is zonder electronica er in. Het voordeel is dat het goedkope en lichte brillen zijn, het nadeel is dat het niet FullHD weergeeft, maar een 1280×720 resolutie. Een actieve bril heeft wel electronica in zich, en kan op deze manier de beelden in hogere resolutie opvangen en omzetten naar 3D. Een actieve bril schakelt de glazen uit voor elk oog in een enorm hoge snelheid en kan FullHD 3D weergeven. Het nadeel hiervan is dat er een soort flikkering te zien is in de beelden als de verversingsnelheid van de tv niet hoog genoeg is. Voor deze methode is dus een tv met 200hz of hoger nodig.

Nintendo 3Ds
Autostereoscopie, 3D zonder glazen.

De laatste methode is de Autostereoscopie methode. Bij deze methode heb je geen bril nodig. Denk hierbij aan ansichtkaarten die een reliëf filter voor zich hebben. Hierin worden de voorgrond en achtergrond afzonderlijk op gedrukt, en door de reflectie in het filter lijkt het alsof er diepte in zit. Doordat het filter gebogen ribbels heeft wordt de voorgrond vergroot en lijkt het diepte te hebben tegenover de achtergrond. In de Nintendo 3DS wordt dit met een gelijksoortig proces gedaan maar dan achter het scherm. Hierdoor heb je een helderder beeld en geen filter nodig voor het scherm. Het nadeel van deze methode is dat je maar op 1 punt het beste resultaat krijgt. Je moet recht voor je scherm zitten en niet bewegen.

Het hele concept van 3D heeft nog een lange weg te gaan voordat het echt goed in gebruik genomen kan worden. Het beeld is vaak nog erg donker, verliest veel kleur of het is vermoeiend om naar te kijken of zelfs hoofdpijn opleveren. Het is ook niet altijd prettig om constant en bril te moeten zoeken voor je op je tv een film in 3D kunt bekijken. Een ding is zeker, 3D gaat nog lang niet verdwijnen uit de filmwereld.

Laat een reactie achter!